Top 5 RPG's

Vandaag even geen artikel over beauty, maar over games! Ik moet toch wel een beetje de eer van m'n blognaam aandoen. RPG staat Role Playing Game, oftewel, je neemt de rol aan van een ander karakter in een spel, en gaat daarmee op avontuur. Hoewel ik ook wel andere games speel en heb gespeeld, blijft dit genre toch wel favoriet. Ik kan er soms uren aan zitten, ga dan helemaal op in een andere wereld. Dusja, als je besluit een van deze games te spelen.. geniet, maar met mate!


Op nummer 5 staat The Elder Scrolls IV: Oblivion. In dit spel speel je de rol van iemand die aan lager wal is geraakt, en in je begint in de gevangenis. Je zit daar maar een beetje, en irriteert je aan je medegevange, een dark elf. Door een speling van het lot sta je ineens oog in oog met de keizer van het rijk, die via jouw cel moet vluchten. Dit blijkt jouw ticket naar de vrijheid, even later sta je na een tocht door de kerkers weer in het zonlicht. De gebeurtenissen in de kerkers blijken niet geheim te zijn gebleven, en je raakt ineens verstrikt in een avontuur waarbij iedereen ineens jouw hulp nodig schijnt te hebben.

Het leuke aan Oblivion is dat je niet hóeft te doen. Je kan natuurlijk iedereen op je pad helpen, en je inzetten voor het goede. Maar als je liever de slechterik uithangt, kan dit ook. Elke keuze die je maakt heeft wel gevolgen, dus als je bij een bepaalde stad een paard uit de stallen steelt, zullen de guards dit niet snel vergeten. De wereld van The Elder Scrolls zit vol met magie, dus die zal je ook gebruiken om te vechten. Maar als je liever je zwaard of pijl en boog pakt, is dat ook prima. Wat ik ook geweldig vind aan deze game is dat er zó veel te doen is. Ik heb hem toch al redelijk veel gespeeld, en de main story line afgemaakt, maar er zijn nog genoeg side quests te doen, dat ik er nog redelijk wat uurtjes in kan stoppen.

De graphics zijn inmiddels wel wat verouderd, dus als je er niet van houdt staat het volgende deel al weer om de hoek. Op 11 november dit jaar komt The Elder Scrolls V: Skyrim uit, het volgende deel.

Mijn nummer 4 is Fallout 3, van de zelfde makers als The Elder Scrolls. Hier begin je letterlijk bij je eigen geboorte, het eerste wat je ziet is je vader. En ook gelijk het laatste van je moeder, die kort na je geboorte overlijdt. Hierna krijg je nog meer flashbacks, van je eerste stapjes, naar je 10e verjaardag. Hier krijg je als cadeautje een Pipboy 3000, een uit de kluiten gewassen horloge, dat dienst doet als je.. ja, wat niet eigenlijk? Hier zie je map, je actieve quests, je inventory en alles wat je nodig kunt hebben. Hier leer je ook dat je in een Vault woont, aangezien de aarde is vernietigd tijdens een kernoorlog. Dit zijn grote bunkers onder de grond, waar de mensen die in de periode voor de bommen vielen hier een plekje hebben kunnen bemachtigen. Niemand is ooit uit de bunker geweest.. athans, dat word er gezegd.

En dan ben je ineens 16, en moet je een beroepskeuze test doen. Hierin kun je je krachten en zwaktes invullen. En dan ineens breekt de pleuris uit. Je vader is uit de vault ontstnapt, en jij bent ook niet meer veilig. Na wat keuzes te maken die je toekomst zullen bepalen, ga je je vader achterna. Net als bij Oblivion, zie je het zonlicht, en wil ook ineens iedereen wat van je. Ook hier zul je keuzes moeten maken in deze harde wereld die aan het genezen is van een kernoorlog. De wereld is hard, en achter elk bosje kan een struikrover zitten. Ook zijn veel wezens door de straling gemuteerd, dus het is zaak jezelf goed te trainen in gevecht. Hoewel je jezelf met een vlotte babbel ook wel uit veel situaties kunt redden.

Wat ik het leukste vind aan deze game is de geweldige sfeer, het voelt echt alsof je in een post-apocalyptische wereld rondloopt. De spanning van het reizen tussen de steden en de aparte typen die je daar tegen komt geven een mooie gevulde wereld.

Het spel wat op mijn nummer 3 staat, Vampire The Masquarade: Bloodlines, is van een heel andere orde. Het eerste wat anders is; je speelt geen levend weze, maar een lid van de onderwereld, de ondode vampier. Het laatste wat je je kunt herinneren is een wilde avond in de club, waarna je meeging naar huis met een aantrekkelijke man dan wel vrouw. Voor je het weet valt er een soort S.W.A.T.-team from hell binnen, en sta je terecht voor de Vampire Prince van Los Angeles. Jij bent een newborn vampier, en je bent ook nog eens illegaal 'gemaakt'. De straf hiervoor is niet mis, de Final Death. Jij krijgt gelukkig een kans van deze bramhartige Prins, en je word onder de hoede geplaats van Smiling Jack, een vampier met werkelijk lak aan alles.

In je eerste nacht als vampier krijg je gelijk te maken met de verschillende fracties die er in deze wereld bestaan. De doorgedraaide Sabbat, de Camarilla waar iedereen lid van schijnt te zijn, en de ruige Anarchs. Naar mate de nachten verstrijken, zul je meer van deze fracties tegenkomen, en zelf te kiezen wiens klusjes je opknapt. Je komt er achter dat er aan een vampier zijn nog een hoop regeltjes zitten verbonden, waarvan de belangrijkste is dat geen mens achter de waarheid van jullie bestaan mag komen. Breek je deze regel zul je last gaan krijgen van vampieren jagers die zich in steegjes verstoppen en je zullen belagen met kruisbogen.

De onder titel van dit spel, Bloodlines, komt van de verschillende soorten vampiers die je kunt zijn. In dit spel zitten 7 verschillende bloedlijnen, met elk zijn krachten en zwaktes. Zo zul je als Nosferatu goed zijn in verstoppen en sneaken, maar je kunt je door je verschikkelijke verschijning ook echt nergens kunnen vertonen. En als een Ventrue zul je makkelijk mensen kunnen beinvloeden, maar een zwerver leegzuigen kan zorgen voor opstandige maag.

Wederom is de sfeer in dit spel geweldig. Alles speelt zich natuurlijk snachts af, maar ondanks dat is er nog genoeg te doen in de duistere steden van Los Angeles. Ook zijn sommige missies echt super freaky, en als je die 'snachts speelt, zul je zeker met een oog open slapen. De soundtrack en achtergrond muziek is ook geweldig. Wat super is aan deze game dat je hem zeker 7 keer opnieuw kunt spelen, en de hele ervaring anders is, door de grote verschillen in de bloedlijnen.

Het geestelijk vervolg op Fallout 3 staat op nummer 2, Fallout: New Vegas. Hierin ben je niet opgegroeid in de veilige omgeving van een Vault, maar is het eerste wat je je herinnert de dokter van een klein dorpje, die je weer heeft opgelakt nadat je gelynched bent door een groep mannen. Je gaat op onderzoek uit en stelt vragen aan de bewoners. Iedereen schijnt wel wat gezien te hebben, en je word de hele Nevada woestijn door gestuurd. Je eind bestemming is New Vegas, een bij elkaar geraakt Las Vegas. In je zoektocht naar een mysterieuze poker munt, en de mannen die je vermoord hebben en achtergelaten voor dood kom je vreemde mensen tegen. Ook hier heeft iedereen wel een klusje voor je. In de immense wereld die je kunt ondekken zijn er weer honderden missies die je op je eigen manier kunt vervullen.

De reden dat deze game hoger in mijn top 5 staat dan Fallout 3 is dat ik de sfeer hier nóg beter vind. Naast dat de graphics beter zijn, vind het hele idee van een Vegas vol gestoorde types gewoon gaaf. Wat ook heel leuk is aan New Vegas is het scala van companions, mensen (of robots!) die met je meelopen en meevechten. Je kunt er uiteraard ook voor kiezen om ze er in te luizen, en een lekkere deal te maken bij een andere groep mensen. Het einde van het spel is hefig onderhevig aan de keuzes die je maakt, en zal ook veel invloed hebben op de levens van de mensen die je in je reis hebt onmoet.

Zoals het een echte nerd betaamd staat World of Warcraft natuurlijk bij mij op nummer 1. Hoewel het totaal anders is dan de andere spellen, met het belangrijkste verschil dat WoW een MMO is, oftwel Massive Multiplayer Online. Je speelt met duizende andere mensen tegelijk, van over de hele wereld.
Een wereld die gevult is met magische wezens, veel magie en prachtige omgevingen. Het begin van het spel is behoordelijk onderheven aan welke fractie en ras je kiest. De twee fracties waar je tussen kunt kiezen zijn de Horde en de Alliance. De Horde word geleid door de Orcs, de groene barbaren. De Alliance zijn meer diplomaat, iets wat goed past bij de Humans.

Verschillende rassen zijn aangesluiten bij de fracties. De Horde is een thuis voor de Forsaken, dit zijn mensen die een tweede kans hebben gekregen na de dood, en zich in de steek gelaten voelen door de Alliance, en nu wraak willen. De Orcs zijn het boegbeeld van de Horde, verjaagd van hun thuisland hebben ze nu hun eigen plek en zijn niet bereid deze op te geven. De Trolls, het shamanistische ras uit de regenwouden, hebben met hun voodoo gekozen voor de veiligheid van de Horde. De vredelievende Tauren zou je niet snel bij de Horde zien, maar zijn door hun geholpen in tijden voor oorlog met de Centaurs. De Blood Elfs, die verstoten zijn door hun ras de High Elfs, zoeken ook macht bij de Horde. De laatste toevoeging van deze fractie zijn de Goblins, gered van een eiland na een schipbreuk door de bramhartige warchief Thrall.

Als je aan de Alliance denkt, denk je aan Humans. Deze handelaars en krijgers zijn altijd al goed geweest in banden sluiten met andere rassen. Het is dan ook niet gek dat ze met de Dwarfs uit de bergen een handelsverband hebben, wat inmiddels een diepe vriendschap is. De excentrieke Gnomes zijn door de Dwarfs in hun midden opgenomen nadat ze weg moesten vluchten uit hun geliefde stad. Een gestoorde Gnome maakte gevaarlijke robots in de fabriek, en alles liep uit de hand toen een gevaarlijk gas een groot deel van hun ras uitroeide. De Night Elfs zijn meer verbonden met de natuur, maar passen ook goed in de Alliance. Hun stad is ver van Alliance gebied, maar het is een sterke band.
De nieuwste toevoeging voor de Alliance zijn de Worgen. Deze Humans, getroffen door een vloek waardoor ze af en toe last hebben dat ze in een wolf veranderen, kwamen aan het licht nadat de muren van hun stad werden getroffen door Deathwing, een redelijk boze draak. De Forsaken, die deze stad altijd al hun gebied zagen, trokken direct ten strijde. De Night Elfs schoten te hulp, en boden ze een plek aan in hun stad.

Naarmate je je plek leert kennen is deze veelzijdige wereld zul je veel reizen over de 4 continenten. Op Kalimdor, Eastern Kingdoms, Outland en Northrend zul je veel verschillende rassen tegenkomen, waarvan een groot deel het niet zo op je heeft. Je zult dan ook weg moeten blijven uit steden van de andere fractie, want niet alleen NPC's (non player characters) maar ook spelen kunnen je afmaken.
Het doel van het spel is sterker worden, goede uitrusting vergaren en steeds sterken wordende bad guys verslaan. En meestal doe je dat niet alleen, maar met een groep van 5 tot 40 andere, echte mensen. Hierdoor is er buiten het gewone spel, een groot sociaal medium. Als je door de steden loopt, zul je mensen zien die hun koopwaar aanbieden, of mensen die een groep zoeken om een sterke draak te verslaan. Het voelt heel levendig en dynamisch. Er zijn gelukkig ook genoeg rustige plekjes, waar je gewoon even rustig kan zitten, of je vishengel uitslaan.

In WoW is zoveel te doen, daar zou ik wel 10 artikels over kunnen schrijven. (En misschien doe ik dat ook wel!) WoW is mijn favoriete game omdat ik het kan blijven spelen, er is zoveel te doen! Als ik geen zin heb in mijn hoge level karakter, een Forsaken Warlock, speel ik even wat met mijn Troll Druid. Dit is gelijk wel de grootste valkuil, je kunt het letterlijk voor altijd blijven spelen.

Elk spel uit dit artikel is zeker een aanrader, en allemaal inmiddels wel een soort klassieker. Graag hoor ik ook jullie top 5! Schrijf dit dan zeker in de comment.